“Mijn eerste coronadienst vond ik enorm eng.”

We interviewden Verzorgende IG/ EVV’er Joke Veldkamp over haar ervaringen in het verzorgen van corona besmette bewoners op de afdeling Houtzager, locatie Guisveld.  

“Mijn eerste coronadienst vond ik enorm eng, ik was bang om de geïsoleerde kamers van onze besmette bewoners binnen te gaan. Na de eerste twee bewoners gewassen te hebben bedacht ik mij dat dit dezelfde bewoners zijn die ik áltijd verzorg. Kwaliteitsverpleegkundige Judith Dijkstra hielp mij over de drempel heen en zei dat we dit samen gingen doen. Zij bood de begeleiding die ik nodig had; samen doorliepen we de stappen die ons helpen om bewoners en medewerkers tegen besmetting te beschermen.

Het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen en de protocollen zijn inmiddels simpelweg onderdeel van mijn werk als Verzorgende IG/ EVV’er. Mede door de heftige beelden op tv voelde ik mij eerst bang, maar inmiddels is het werken op de geïsoleerde afdeling Houtzager in Guisveld mijn nieuwe realiteit.” Aan collega’s die nog geen ervaring hebben met het verzorgen van met corona besmette bewoners of cliënten wil Joke meegeven dat het angstige gevoel in de praktijk snel verdwijnt. 

Joke Veldkamp is vanaf dag één actief binnen het coronateam op Houtzager. Inmiddels bijna 40 jaar werkzaam binnen Evean heeft zij in de ouderenzorg genoeg ziektebeelden meegemaakt, maar niet eerder maakte een situatie zó veel indruk op haar. Het is dan ook een periode waarin Joke de zorg voor de bewoners op haar vertrouwde afdeling Houtzager maar moeilijk los kan laten. Thuis voelt Joke zich soms machteloos. “Als ik vrij ben blijf ik zoveel mogelijk thuis om de kans op besmetting te minimaliseren. Extra blij ben ik dat mijn dochter nog thuis woont, bij haar vind ik altijd een luisterend oor. Doordat zij zelf werkzaam is geweest in Guisveld weet ze goed waar ik het over heb. Het liefst ben ik aan het werk; dan kan ik tenminste iets betekenen voor onze bewoners.”  

“Ons Houtzager team is enorm close; we vinden veel steun bij elkaar. Juist doordat we dit samen meemaken, begrijpen we elkaar. Er is ook steun vanuit de psycholoog en geestelijk ondersteuner. Ik verwacht daar in de toekomst zeker nog (meer) gebruik van te maken.”

“Er zijn gelukkig ook genoeg positieve momenten. Bijvoorbeeld wanneer we bewoners veilig van achter het raam kunnen laten praten met hun partner of familielid. Veel naasten zijn enorm begripvol, maar ook voor de minder positieve reacties heb ik begrip. Het volledig uit handen geven van de zorg voor je meest dierbaren is ontzettend moeilijk. Ik probeer zo vaak mogelijk positieve berichten te plaatsen op ONS, bijvoorbeeld als een bewoner een goede dag heeft gehad, we samen hebben gelachen. Juist die updates kunnen het verschil maken als je iemand missen moet.”

Boos kan Joke zich maken om de in haar optiek onterechte berichten die zij voorbij ziet komen. “Het is verschrikkelijk voor familieleden om in de media berichten te lezen over Guisveld die niet waar zijn. Ik heb nog geen moment zonder persoonlijke beschermingsmiddelen hoeven werken, en het is hier zeker geen chaos. Integendeel. Ik probeer dit scheve beeld voor de familie deels op te lossen door persoonlijke updates te schrijven in de besloten groep die we gebruiken om naasten te informeren, en via ONS.”